عین‌الدین یکی از روستاهای استان آذربایجان شرقی است که در دهستان اوجان شرقی بخش تیکمه‌داش شهرستان بستان‌آباد واقع شده‌است. این روستا در ۶۶ کیلومتری تبریز قرار دارد. حدود ۱۲٬۰۰ هکتار وسعت دارد. طبق آمار رسمی سال ۱۳۸۵ جمعیت آن ۲٬۵۱۴ نفر می‌باشد و تعداد خانوار روستایی در آن ۵۱۴ می‌باشد. طبیعتی بکر و دیدنی دارد. کوه‌های اطراف آن و چشمه سارانش آن را دیدنی تر از همسایگان اطرافش کرده‌است. پیشینه بنا به گفته ی ریش سفیدان روستا، بنیان گذاران اصلی این روستا دو نفر به نام های نجفعلی و محمدحسن بودند که باهم پسرخاله بودند. نجفعلی از طایفه ی بی لر بود و محمد حسن از طایفه ی خان لار بود. این دو به سبب اختلافات با اهالی روستایی به نام امام چای در نزدیکی های نیر شهرستان سراب به روستای عین الدین مهاجرت می کنند. علت اختلاف دقیقا مشخص نیست. بعضی ها می گویند بر اثر خواستگاری دختر، اختلافات مالی یا حیثیتی و یا قتل بوده است. دقیقا مشخص نیست که آیا این روستا در زمان مهاجرت این دو پسرخاله سکنه داشته است یا نه. به هر حال، آن چه مسلم است، این که این دو پسرخاله سبب توسعه این روستا شده اند. بعدها از طایفه ی مجتهدی لر که احتمالاً تبریزی هستند، کدخدایی این روستا را به دست می آورند. برخی بر این عقیده‌اند که کانون شهر باستانی اوجان در نزدیکی این روستا بوده‌است. بومی‌های این روستا می‌گویند شهر باستانی اوجان که دوبار شاهد زلزله‌ای شدید بوده‌است در این منطقه مدفون است. حدود ۵۰ سال قبل زلزله‌ای در نزدیکی کوهی در اطراف این روستا با نام اوچوک داغ روی داد که بعد از آن تکه‌های شکستهٔ سفال، گودال‌های تنور مانند و برخی شواهد دیگر که دلیل بر وجود شهر باستانی در آن مکان است، پدیدار گشت. وجه تسمیه جغرافیای طبیعی در دره و کوهپایه قرار گرفته است و ارتفاع آن از سطح دریاهای آزاد 1680 می باشد. آب و هوای سرد کوهستانی دارد. روخانه های ان اوجان چایی و آل آخی می باشند.. همسایگان آن قره اوونا، شیرواده، تیکمه داش، قره بابا، زگلوجه، یئیجه(یئنگیجه)، چرزه خون، قوزولو، علی آباد و بئچ آباد می باشد. مشاهیر روستا اهالی روستا می گویند که شاعر معروف آذربایجانی خسته قاسم از تبار این روستا و از طایفه ی خانلی می باشند. از شاعران معاصر می توان حاج صمد عدالتی ، حاج علی اشرفی راد، مرحوم محمد هاتفی و حسن امینی عین الدین و یوسف اشرف عین الدین و دکتر جمشید عینه‌دینی پور معروف به میرزامحمود را نام برد. زبان زبان رایج در این روستا، ترکی آذری می باشد دین 100% اهالی مسلمان و شیعه ی 12 امامی هستند. آیین های دینی مخصوصا در ماه محرم و ماه رمضان مشهود است. فرهنگ ادبیات کتبی آن چندان دیرپا نیست ولی ادبیات شفاهی آن قدمتی دیرینه دارد و از جمله اساطیر آن می توان به کوراوغلو، اؤشودؤم آی اؤشؤدؤم، اصلی و کرم، سارای، گؤیچک فاطما، خیدیر، ایممی و ...اشاره کرد. آداب و رسوم پیشواز و برگزاری مراسم نوروز، خنچه ی عروس، عروسی ها و مراسم عزا، آخیر چرشنبه، ماه محرم و رمضان و مراسمات دیگر آذربایجانی مشابه مناطق دیگر با تفاوت اندکی در این روستا اجرا می گردد. شب چره ها و خواستگاری ها نیز با اندکی تغییر چون سابق جریان دارند. آموزش مدرسه در مقاطع ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان هم دخترانه و هم پسرانه وجود دارد. اما گویا برخی رشته ها در دبیرستان موجود نیست و دانش اموزان مجبورند در جاهای دیگر ادامه ی تحصیل بدهند. مکان های تاریخی در نزدیکی کوه اوچوخ داغ منطقه ای به نام کؤللر وجود دارد که بقایای یک سکونتگاه باستانی است. گودال های تنورمانند و قبرستان و تکه های شکسته ی سفال در این مکان یافت می شود. بین اهالی روستا شایع است که اشیای قیمتی و قدیمی بسیاری از آن جا یافته اند. مکان های دیدنی از جاهای دیدنی آن آل دره سی، آل دره سی شرشراسی(آبشار درهٔ آل)، پری جهان اؤلن داغی، کند چایی، گورستان قدیمی نزدیک کوه اوچوک داغ و بسیاری دیگر می‌باشد. از جمله جاهای دیدنی غیر از موارد ذکر شده می‌توان به موارد ذیل اشاره کرد: آبشار اوچ‌تیره‌لر آبشار ائیوزگوزه‌سی آبشار قره‌علم‌خالی مهرالی‌داغ قوش‌اوتاران آق‌داغ کول‌لر جهنم‌دره‌سی داشلی‌بولاغ باش‌بولاغ مججی‌بولاغ صنعت معدن پوکه دارد که در حال استخراج می باشد. خاک چینی دارد که متأسفانه استخراج نشده است. مصالح ساختمانی تولید می کند. طبیعت محصولات کشاورزی عمدهٔ این روستا سیب‌زمینی، هویج، خیار می‌باشد. که اخیراً میوه‌هایی نظیر سیب نیز به بار می‌آورند. پرورش ماهی نیز یکی دیگر از منابع درآمد این روستاست. بلندترین کوه این روستا قاسم‌داغی می‌باشد. بعد از آن کوه گونئی‌قوزئی در ردیف دوم قرار دارد. مناطق اؤلتّی قبیری، مکان چایی، قره تپه، هی هی قوم، گؤل تپه، قاخیتتی، جنگی چیمن، قمیشلی، بؤیؤک یئر، آغ یئر، داشلیقلار، قاشقازمی، قیبلا بولاغی و ... محله ها اوتای، بوتای، زگلی کوچه سی، خرمن لر، آلتمیش آلتی یولو، میرزاماحمودکوچه سی، دالی کوچه، کندایچی، خرمن دالی، یوخاری باش، آشاغا باش و ... مشکلات روستا این روستا با وجود قابلیت های بالقوه فاقد کارخانجات صنعتی مهم می باشد و کشاورزی مدرن و صنعتی ندارد. سدهای ذخیره ی آب ندارد. این مسائل موجب مهاجرت به شهرهای بزرگ شده است. نخبگان این روستا با پدیده ی فرار مغزها روبه رو هستند. حتی در مقایسه با مرکز شهرستان دارای زمین های مسطح، چاه های آب عمیق و نیمه عمیق است که بهترین و مناسب ترین موقعیت را برای ایجاد باغ های میوه و ساخت اماکن تفریحی در کنار جاده تهران –تبریز ایجاد کرده است. ساخت اماکن تجاری تره بار به دلیل دارا بودن حداقل نیمی از محصولات سیب زمینی و هویج شهرستان بستان آباد می تواند در کاهش مشکلات این روستا موثر باشد.